Toen de zusters van de Sociëteit van Jezus, Maria en Jozef, die de huishoudelijke taken in het Nederlands College te Rome vervulden, in 1985 wegens hun leeftijd moesten worden vervangen, bleek dat zij in Nederland geen leden meer hadden die aan de gestelde profielen beantwoordden. Het generale bestuur van deze zusterscongregatie is toen in contact getreden met haar provincies in India, die daar toen, en ook nu nog, vele ziekenhuizen, scholen en tehuizen beheerden. Hun provinciale besturen hebben daar toen meteen positief op geantwoord, en hebben een groep van zes zusters geselecteerd, vooral afkomstig uit de provincie Hyderabad, die op 6 maart 1985 in Rome zijn aangekomen. Na een inwerkperiode, konden de Nederlandse zusters, onder leiding van hun overste Zr. Agnes de Hoog, met een gerust hart vertrekken, en zich gaan wijden aan hun nieuwe rustige taken in Nederland. Slechts één Nederlandse zuster bleef werkzaam op het College tot aan de dag van haar sluiting in 2005: Zr. Jacinta Schoenmakers; maar die werkte vooral extern, voor de Internationale Unie van Algemene Oversten (UISG).
Zr. Margaret Thekkekara JMJ was één van die zes zusters die in maart 1985 aankwamen. Zij werd belast met het beheer van de twee collegekapellen, waarvan de eerste een prachtige uitgesneden notenhouten lambrisering heeft, alsmede een meesterlijk schilderwerk, gemaakt door de Utrechtenaar A. Gresnigt O.S.B. die ook in de abdij van Monte Cassino heeft gewerkt, en in de crypte van de St. Pieter de grafkapel van Paus Pius XI heeft ontworpen en vervaardigd.
Zr. Margaret ontving ook de gasten van het College, en velen onder u die het Nederlands College hebben bezocht, zullen haar hebben ontmoet en gesproken. Dat geldt zeker voor de voormalige studenten van het College, waarvan er vele nu bisschop zijn, overal in de wereld. De bekendste van hen is misschien wel kardinaal Peter Turkson uit Ghana, die nu aan de Vaticaanse Curie is verbonden, maar ook een aantal huidige Nederlandse bisschoppen hebben haar als student in het College meegemaakt. Voor deze studenten was zij als een moeder. Ook de Nederlandse bisschoppen van weleer hebben haar allemaal gekend en gewaardeerd, omdat het Nederlands College, in de persoon van haar Rector, de Nederlandse bisdommen bij het Vaticaan vertegenwoordigde. Om die reden beschikte het College over zeven appartementen voor het Nederlandse episcopaat, en was het College de pied-à-terre van de Nederlandse bisschoppen in Rome.
Door de financiële crisis die de Nederlandse Kerkprovincie onlangs heeft getroffen, is het College in 2005 voorgoed verloren gegaan, maar het is aan Rector Mgr. M. Muskens te danken dat in 1989, een nieuwe Nederlandse plek in Rome is ontstaan: de Friezenkerk. Deze Friezenkerk is de voortzetting van een Nederlandse historische aanwezigheid in Rome, die toen weer in ere werd hersteld. Rector M. Muskens kon toen niet vermoeden, dat het Nederlands College, dat hij gedurende zijn rectoraat nog structureel en inhoudelijk had vernieuwd, ter ziele zou gaan.
Vanaf het begin heeft Zr. Margaret zich voor de Friezenkerk ingezet. Zij zorgde er altijd voor, dat de bloemen van de collegekapellen door Mario, de chauffeur en huismeester van het Nederlands College, ruim vóór de zondagsmis naar de Friezenkerk werden gebracht. Ook maakte zij met enkele andere zusters het kerkgebouw steeds schoon. En het muntgeld van de offerblokken en collectes werd naar de Collegekluis gebracht, omdat de Friezenkerk pas later een eigen kluis heeft aangeschaft. De zusters telden dan steeds op acurate wijze al het muntgeld, en deden dit in rolletjes, omdat de Italiaanse bank het alleen op die wijze innam. En dat waren lires! Een ware zee van munten.
Aldus is zuster Margaret een belangrijke vrijwilligster van de Friezenkerk geweest, en om die reden wordt deze “in Memoriam” aan haar nagedachtenis toegewijd.
In 1998 waren er nog helemaal geen geruchten, dat het Nederlands College zou kunnen gaan sluiten. Toch moet dit door het generaal bestuur van de Sociëteit van JMJ zijn aangevoeld, hen wellicht ingegeven door de Heilige Geest, en niet door mensen. Want zij gaven mij opdracht om een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheden voor aankoop van een grote villa met tuin in Rome. Die is in 1999 gevonden aan de Via Monte Senario te Rome, en daar heeft JMJ toen een procuur en studiehuis gevestigd, wat ook nu nog bestaat: het JMJ Convent of Rome. Het College is dus weg, maar de zusters van JMJ niet. In dat jaar, op 31 oktober 1999, werd Zr. Margaret JMJ benoemd tot de eerste overste van deze procuur, een taak die zij moedig op zich heeft genomen. Aan haar vrijwilligerswerk voor de Friezenkerk kwam toen een einde, omdat zij vanaf die tijd niet meer in het Nederlands College woonde.
Zij is dus in totaal tien jaar lang aan de Friezenkerk als vrijwilligster verbonden geweest.
Op 15 augustus 2003 is zij teruggeroepen naar India, tot verdriet van velen. Daarna hebben we haar niet meer gezien. Omdat we dat toen heel goed wisten, was het afscheid moeilijk.
Na een lange werkzame periode als overste op verschillende locaties in India, is zij in de nacht van 7 april 2021 op 78-jarige leeftijd in Hyderabad overleden.
Moge zij rusten in vrede.
René van Hees
